امکان حضور حیات در سیارات خورشیدی و فرا خورشیدی از دیدگاه قرآن-1

- قسمت اول

اللَّهُ الَّذِی خَلَقَ سَبْعَ سَمَاوَاتٍ وَمِنَ الْأَرْضِ مِثْلَهُنَّ یَتَنَزَّلُ الْأَمْرُ بَیْنَهُنَّ لِتَعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ عَلَى کُلِّ

شَیْءٍ قَدِیرٌ وَأَنَّ اللَّهَ قَدْ أَحَاطَ بِکُلِّ شَیْءٍ عِلْمًا/سوره ۶۵: الطلاق - 12

خداوند کسی است که هفت آسمان را آفرید و از زمین نیز همانند آن را، فرمان او در میان آنها پیوسته نازل می‏شود، تا بدانید که خداوند بر هر چیز توانا است و علم او به همه چیز احاطه دارد.

مقدمه 

بررسی امکان حضور حیات مادی بر روی سیارات خورشیدی و فرا خورشیدی قبل از هر چیز به دو عامل اساسی نیاز دارد:

یک جا پای قابل اطمینان شبیه زمین /مِنَ الْأَرْضِ مِثْلَهُنَّ و دیگری آب/الْمَاء!

امروزه تحقیقات وسیعی پیرامون کشف سیارات فرا خورشیدی زمین مانند/مِنَ الْأَرْضِ مِثْلَهُنَّ در دست انجام است. تا

پیش از سال 1986که سیاره ی فرا خورشیدی  HD 114762b کشف شود(البته تا سال 1996 تایید آن بطول انجامید) 

دانشمندان احتمال وجود سیارات فرا خورشیدی را نظریه پردازی کردند. چرا که علم، ابزار و قدرت تایید وجود سیارات فرا

خورشیدی را نداشت و نمی توانست تایید و تاکیدی بر روی سیارات زمین مانند //مِنَ الْأَرْضِ مِثْلَهُنَّ را همچون قرآن با قطعیت اعلام نماید!

دانشمندان ریشه ی وجود حیات را به آب وابسته می دانند. به همین منظور همواره در اتمسفر و سطح سیارات در اولین گام

در جستجوی آب هستند. چرا که آب نقش حیاتی در کلیه فرایندهای زیستی ، اعم از آنزیمی ،متابولیسمی ، انتقال مواد

و انرژی‌زایی دارد. 

شاید این سوال مطرح شود که مرجع اصلی دین( قرآن) دارای چه مفاهیمی از حقایق و دقائق روشن از وجود سیارات زمین

مانند (سیستم خورشیدی و یا فرا خورشیدی) و حیات جاری در درون آنها  می باشد؟!

آب و حیات

قرآن پس از تایید وجود سیارات زمین مانند(الطلاق - 12)، سنگ بنای حیات را آب معرفی می کند(الأنبیاء - 30).

أَوَلَمْ یَرَ الَّذِینَ کَفَرُوا أَنَّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ کَانَتَا رَتْقًا فَفَتَقْنَاهُمَا وَجَعَلْنَا مِنَ الْمَاء کُلَّ شَیْءٍ

حَیٍّ أَفَلَا یُؤْمِنُونَ سوره ۲۱: الأنبیاء - 30

 

آیا کافران ندیدند که آسمانها و زمین به هم پیوسته بودند و ما آنها را از یکدیگر باز کردیم ؟، و هر چیز زنده ‏ای را از آب قرار دادیم، آیا ایمان نمی ‏آورند!

(معنای ماء و الماء در فرهنگ لغت عربی-فارسی المعانی:[ موه ]: آب و اصل این کلمه ( مَوَهٌ ) مى باشد).

انتهای آیه با فهم امروزی چنین استدلال می فرماید که حیات به آب (و یا مایع) نیاز دارد.البته علم کنونی نیز به آن واقف است.

انتقادات نظری در خصوص امکان وجود اشکال متفاوت حیات در اکناف کیهان، نافی اصل فوق نمی باشد. گرچه اشکال نظری مطروحه به لحاظ علمی به مشاهده و آزمون پذیری نیاز دارد. لکن نیاز آزمون شده حیات، مطابق با آیه ی کریمه، آب/الْمَاء است.

نکته :

طرح الزام وجود آب در حیات، یک گلوگاه تکنیکی جهان شمول است. یعنی در کتابی استوار، قاعده ای خطا ناپذیر و جهان شمول ذکر شده که برای عقول بشری و غیر بشری(جنیان)  قابل تامل است. 

امروزه دانشمندان می توانند محدوده ی تعریف حیات و انطباق آن با حداقل نیاز به اشکال آب را در بیابانهای زمین و سایر سیارات بررسی نمایند و دلایل رد قاعده ی فوق را با سند و مدارک قابل آزمون به رای و نظر عموم گذارند.

قرآن، وحی آسمانی به قلب خاتم الانبیاء (ص)نبی امی قریشی در ام القری جهان است که فصل الخطاب تمامی ادیان آسمانی می باشد.

چنانچه عقول فرزندان آدم با تحقیقات علمی در زمینه ی سیارات زمین مانند و ریشه ی حیات در آنها به همان چیزی برسند که از آسمان وحی شده است:

- خَلَقَ سَبْعَ سَمَاوَاتٍ وَمِنَ الْأَرْضِ مِثْلَهُنَّ

- وَجَعَلْنَا مِنَ الْمَاء کُلَّ شَیْءٍ حَیٍّ 

 این گامی در اثبات حقانیت تمامی پیام آوران از آدم ابوالبشر (ص)تا خاتم الانبیاء (ص)خواهد بود.

گرچه در گذشته، ادیان تحریف شده، علم قابل آزمون بشر را به سخره گرفته و جایگاه چندانی را برای آن قائل نبودند و در مقابل پس از رنسانس در غرب، علم و آزمایشگاه نیز به همان مسیر رفته و به دانش دین کاری ندارد و آنرا محدود به کلیسا و واتیکان می داند. در هر حال واقعیات علم بشری و دین حنیف از تحریف، فارغ از حواشی تاریخی،در هر دو دوره، حقیقت خود را عرضه خواهند داشت.

سعی ما در این مقاله بررسی زوایای غفلت شده از آیات الهی در این خصوص و تطبیق مشاهدات آزمون یافته ی کیهانی معاصر با آن آیات می باشد. امید است نگاه ما بدون تعصب دینی و علمی به هر دو گنجینه ی خدا داد(عقل و وحی)، سبب پدیدار شدن افقهای جدیدی در این راه شود.

قرآن و کیهان  

قرآن و کلماتش ظن و گمان نیست، بلکه علم یقین است. مومن به آن ایمان دارد و دانشمندان/ اولی الالباب آنرا به کشف و شهود می نشینند. پیام آور آسمانی واقف بوده که:

- زمین یک صفحه ی مسطح بر شاخ گاو و روی ماهی در آب نیست بلکه جسمی شبه کروی است که میلیاردها شبه زمین در میلیاردها منظومه کهکشانی و فرا کهکشانی بر گرد خورشیدشان در گردشند،

- زمین مرکز جهان نیست بلکه قلوه سنگی ست در فضا که حتی خورشید آن و کهکشان راه شیری نیز با میلیاردها خورشید، مرکزیتی در جهان ندارند، و صد البته حیات در زمین نیز خاص نبوده و پهنه ی گیتی مملو از سپاهیان آسمان و جانداران سماوی ست!

- زمین از یک شاخ گاو به شاخ دیگر حرکت نمی کند بلکه دور خود چرخیده  و بدور خورشید منتقل می شود، و منظومه ی خورشیدی نیز هر 250میلیون سال یکبار، حول مرکز کهکشان در دوران است،

و هزارن علم دیگر...

دانشمندان کیهان شناس پذیرفته اند که طرح یک قاعده ی دقیق با اطمینان صددرصدی از احدی بر نمی آید. چرا که خاصیت سیر تحول و روند رشد علم و فراز و نشیب آن چنین اقتضاء می نماید.

علم از زمین مرکزی بطلمیوس تا خورشید مرکزی کوپرنیک، گالیله و کپلر ، فراز و فرودهای فراوانی داشته است تا بلوغ آن اجازه ی مشاهده و آزمون پذیری را به بشر داده و معما چو حل گشت آسان شود.

دین باوران و دین گریزان بسیاری جان، آبرو و حیثیت علمی خود را برای اثبات حقانیت خورشید مرکزی در معرض خطر کلیسای بنیاد گرا قرار دادند لکن ما امروزه به سادگی آن چالش عظیم را از فراز ترموسفر مشاهده می نمائیم.

چنانچه در آیات قرآن، وجود زمین مانندها و حیات در آسمانها به اثبات رسد،به گلوگاه جهان شمول رفیعی دست یافته ایم مبنی بر اینکه در هزار و چهارصد سال پیش بر اساس وحی، آیاتی آسمانی، حیات و اشکال متفاوت آن در بینهایت منظومه ی شمسی درون کهکشانی و فراکهکشانی را به عقول زمینیان (اعم از جن و انس)عرضه داشته است. و اکنون علم در حال راستی آزمائی آن است.

گذشتگان با هر نام،نژاد، دین، آئین،مذهب و درجه ی علمی که  این قاعده ی صحیح وحی در قرآن را پذیرفته باشند از دیدگاه دانشمندان امروزی، رفتاری عاقلانه انتخاب کرده  و در قضاوت تاریخ علم، دارای جایگاهی منطقی خواهند بود.

در سلسله مقالات ابتدائی این وبلاگ تعریف کلمه <السموات و الارض> را در خصوص منظومه ای بودن آن پیشنهاد و طرح کردیم و دلایل اینکه احتمالا اشاره ی قرآن از کلمه ی السموات و الارض منطبق بر حضور کلونی های منظومه ای در کیهان باشد را آوردیم.

چنانچه این فرض را بپذیریم که منظور از السموات و الارض می تواند همان کلونی منظومه ای خورشیدی با تمام متعلقاتش اعم از سیارات زمین مانند(الارض) و اقمار آن، سیارات گازی/سماوی(السموات) و اقمار آن، شهابسنگ ها، سنگ یخهای دنباله دار، کمربند کوئیپر و ابر اورت و ستاره ی مرکزی و همه ی اینها در بینهایت تنوع در سایر منظومه های داخل کهکشانی و فرا کهکشانی باشند پس حیات و سیارات زمین مانند می توانند در فرضیات بعدی از آیات الهی مورد مطالعه قرار گیرد.

مشاهده و آزمون پذیر بودن آن

ملاک فهم دانش تجربی بشر، فارق از مفاهیم حقیقی وحی  و سایر جمیع مولفه ها اعم از حق و ناحق، صرفا بر آزمون پذیری مشاهدات استوار است. و همین رویه سبب شده که تمامی فرزندان آدم چه دین پذیر و چه دین گریز در سراسر جهان، آزمایشگاه عظیم علم را با تمامی نواقص و انتقادات موجود، استاندارد و ملاکی عاقلانه  بپندارند.

از این قاعده، رفتار و ادبیات دانشمندان نیز مستثنی نیست. بطوریکه تا قبل از کشف گردش اولین سیاره ی فرا خورشیدی،با آنکه ایشان می دانستند هر ستاره در آسمان خورشیدی است و در منظومه ی ما نیز گردش سیارات به دور خورشید را مشاهده کرده بودند لکن بدلیل عدم مشاهده ی یک خورشید دیگر به همراه توله های اقمار گونه اش، در تمامی کتب ستاره شناسی سخنی از پذیرش حضور سیارات فرا خورشیدی و به طبع آن حیات در سایر ستارگان به چشم نمی خورد.

چرا که مشاهده ی سیاره ای بر گرد ستاره ی غیر خورشید ما صورت نپذیرفته بود و این یعنی عدم آزمون پذیر بودن مشاهده ی منظومه ی شمسی ما! گرچه بررسیها ادامه داشت.

اولین شاهد                                             

در سال ۱۹۹۲ یک منجم لهستانی به نام الکساندر وُلستکان، اولین سیاره ی فراخورشیدی/extrasolar planet را در اطراف پالسار PSR 1257+12 کشف کرد. این کشف سریعاً مورد تایید قرار گرفت و به عنوان اولین کشف سیاره فراخورشیدی تایید شده، شـناخته شد.

پس از کشف و مشاهده ی اولین سیاره ی فرا خورشیدی نوبت به آزمون پذیر بودن کشف می رسد.

در حالیکه همت دانشمندان چندین برابر شده و عطش و هیجان جهت اثبات آزمون پذیربودن مشاهده به اوج می رسد، کشف سیاره بعدی در ۶ اکتبـر ۱۹۹۵ توسط تیمی به سرپرستی میشل مایور از دانشـگاه ژنو، به دور ستاره رشته اصلی، 51 Pegasi صورت می پذیرد. این کشف یعنی پایان عصر تک منظومه ای جهان ستارگان، هم در کهکشان ما و هم در سایر کهکشانها!

با کشف اولین و دومین سیاره ی فرا خورشیدی ،نوبت به ارسال تلسکوپ کپلر و متعاقبا ماهواره ی رصد سیاراتTESS در سال 2017 می رسد تا همت و امید بشری را برای فهم و کشف سیارات زمین مانند فرا خورشیدی  و حیات در آنها نشان دهد.

مأموریت کپلر(Kepler Mission)‏

کپلر، تلسکوپ فضایی ساخت ناساست  که با هدف کشف سیارات فراخورشیدی مشابه زمین، به فضا پرتاب شده‌ است. و برای این‌کار درخشندگی ۱۰۰٬۰۰۰ ستاره را در عرض ۳٫۵ سال بررسی می‌کند تا نشانه‌ای از کاهش درخشندگی بر اثر گذار سیاره‌ای بیابد.

پس از کشف بیش از 900 منظومه ی فرا خورشیدی در آخرین دستاوردهای سال ۲۰۱۳، ستاره‌شناسان مأموریت کپلر می گویند سیاره‌ای همانند زمین، موجود است که قابل سکونت می‌باشد. دانشمندان می گویند این سیاره که به اسم کپلر ۶۹سی نامیده شده است همانند سیاره‌های سامانه خورشیدی در مداری ویژه پیرامون ستاره‌ می‌چرخد. این سیاره ی فرا خورشیدی زمین مانند احتمالا نخستین سیاره‌ای است که فرض حیات فرا خورشیدی در آن وجود دارد.

مطلب فوق اشاره به همان مبنائی دارد که پیش از این سخن رفت.

برنامه ریزی بشر پس از کشف سیارات زمین مانند فرا خورشیدی،

جهت آزمون و مشاهده ی فرض حیات به پله ی بالاتری با ارسال ماهواره ی رصد سیاراتTESS ارتقاء می یابد.

ماهواره ی رصد سیاراتTESS - سال 2017

کشف سیارات فرا خورشیدی شبه زمین با جانشین کپلر

ناسا این ماموریت را برای جستجوی سیاراتی به تصویب رسانده است که از نظر اندازه با زمین قابل مقایسه اند و به دور ستاره هایی در نزدیکی منظومه شمسی می گردند. ماهواره رصد سیارات ( TESS ) که جانشین تلسکوپ فضایی کپلر می باشد می تواند ، اندازه، تراکم و مدار سیارات کوچک سنگی و حتی قابل سکونت بودن آنها را شناسایی کند. در برنامه ریزی انجام گرفته قرار است این ماهواره (TESS) از آرایه ای از دوربین های میدان باز برای اجرای یک بررسی در تمامی آسمان استفاده کرده تا گذر سیارات خارج از منظومه شمسی را رصد کند. این سیارات شامل سیاراتی به اندازه زمین تا سیارات غول پیکر گازی می شوند که در مداری به دور درخشان ترین ستاره ها در نزدیکی خورشید ما می گردند. ماهواره (TESS) نخستین بررسی گذر فضایی را در تمامی آسمان انجام خواهد داد و در ماموریت خود ۴۰۰ برابر هر ماموریت دیگری آسمان را پوشش می دهد. این کاوشگر خواهد توانست هزاران سیاره جدید را در همسایگی منظومه خورشیدی ما بیابد و تمرکز خاص بر روی سیارات کوچک فرا خورشیدی/زمین مانندها دارد که از نظر اندازه با زمین قابل مقایسه اند. به هر حال بررسی وجود حیات در خارج از منظومه ی شمسی بطور جدی آغاز شده است.

طرح گلوگاهها در قرآن مجید/مِنَ الْأَرْضِ مِثْلَهُنَّ

چنانچه در هزار و اندی سال پیش در کتابی محکم، اشاره ای قطعی به حیات در کلونی های السموات و الارض و یا زمین

مانندها/ مِنَ الْأَرْضِ مِثْلَهُنَّرفته، این اشاره چالشی فنی فراروی بشر است تا آنرا با گذر از سختی های عظیم علمی در 

طول هزاران سال به مشاهده و آزمون پذیری نشیند و پس از اثبات حقانیت قرآن( در معرفی شبه زمین ها و حیات در سایر

منظومه های سماوی) در برابر خالق خود سر تعظیم و تکریم فرود آورد.

برای ارتقاء در پلکان دانش، دانشمند نمی تواند با ظن و گمان به قطعیت اصول برسد و ساختار علم به وی چنین اجازه ای نمی دهد. پس نیاز دارد که پلکان علم را با نظریه پردازی و سپس اثبات و مشاهده ی فرض، پله به پله طی نماید .

تا پیش از سال 1986 که سیاره ی فرا خورشیدی  HD 114762b کشف شود(البته تا سال 1996 تایید آن بطول انجامید) 

دانشمندان احتمال وجود سیارات فرا خورشیدی را فرضیه پردازی کردند.

 لکن امروز پس از گام نخست در کشف سیارات فرا خورشیدی، همانطور که پیشتر اشاره شد، احتمال وجود حیات فرا خورشیدی را نظریه پردازی می کنند و این یعنی حرکت بسوی اینکه آیا آیه ی زیر قابلیت راستی آزمائی و مشاهده توسط فنون بشری را یافته است؟

وَلِلّهِ یَسْجُدُ مَن فِی السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ طَوْعًا وَکَرْهًا وَظِلالُهُم بِالْغُدُوِّ وَالآصَالِ/سوره ۱۳: الرعد - 15

همه ی آنها که در آسمانها و زمین هستند از روی اطاعت یا اکراه و همچنین سایه ‏های آنها - هر صبح و عصر - برای خدا سجده می کنند.

زمین، زمینیان و دلیل سایه ها در زمین را می شناسیم. سجده کردن یک جاندار و سایه ی صاحب حیات  نیاز دارد به:

1- کره ی زمین ، 2- گردش درست کره ی زمین در مدار حیات به دور خورشید،3- چهارونیم میلیاد سال تکامل حیات و شعور ،4- تحقق رسالت هشت هزار ساله ی انبیاء، 5- و از همه مهمتر ایستائی تمدنهای بشری!! 

سجده درون آسمانها/سموات/کرات سماوی چطور و توسط چه کسانی اتفاق می افتد؟

 شکل سایه ها در سموات یا کرات سماوی به چه صورت است؟

مَن فِی الأَرْضِ را می شناسیم و آیا در منظومه های فرا خورشیدی نیز تکرار یافته است؟ مَن فِی السَّمَاوَاتِ چه کسانی هستند؟! و کرات سماوی/آسمانی آنها در کجا ی منظومه ی شمسی و یا منظومه های فرا شمسی قرار گرفته است؟!!

آیه ی قاعده محور فوق، کدام قسمت از تکنولوژی و علوم ما را جهت مشاهده و آزمون پذیری به چالش فرا می خواند؟

با کدام طیف از دانشمندان ما به سخن نشسته است؟

کدام طیف از ابزار تکنولوژیک و -های تک- ما را جهت راستی آزمائی آیات خود فراخوان می دهد؟

آنچه موجب تهییج بشر در حوزه ی علم جهت صرف میلیاردها دلار تحقیقات اینچنینی می شود، حرکت صحیح آنها در مسیر مشاهده و آزمون پذیری منطقی آزمایشاتشان است. 

و آنچه باعث می شود ما نیز بعنوان باور مندان قرآن (سند هزار و چهارصد ساله ی آسمانی ) بدون هزینه حتی یک ریال از مطابقت کشفیات با آیات قرآن مشعوف شویم، همان حرکت صحیح علم بر ریل عاقلانه مشاهده و آزمون پذیری جهانی است.

امروزه سندی روشن و فاقد هرگونه تحریف، بنام قرآن در اختیار هفت میلیارد انسان است که می توانند آنرا درستی آزمائی نمایند و جالب آنکه خود این سند آسمانی نیز بارها انسان را به چالش جهت تفکر،فهم،درک،تعقل،جستجو و اندیشه فرا خوانده است.

این سند، اولی الالباب ، دانشمندان و راسخون فی العلم را به راستی آزمائی پیامهای خود فرا می خواند و اتفاقا راه مشاهده و آزمون پذیری برای ناباوران عاقل، راهی صحیح جهت آشکار شدن حقانیت این کتاب الهی و آسمانی/قرآن مجید است.

حیات در السموات و در الارض

وَمِنْ آیَاتِهِ خَلْقُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَثَّ فِیهِمَا مِن دَابَّةٍ وَهُوَ عَلَى جَمْعِهِمْ إِذَا یَشَاءُ قَدِیرٌ

سوره ۴۲: الشورى -29 

و از آیات او است آفرینش آسمانها(کرات سماوی) و زمین و آنچه از جنبندگان در میان آن دو پراکنده است و او هرگاه بخواهد بر گردآوردن آنان تواناست.

ادامه دارد...